Athugasemdir við færslu 7/8 2006
Siggalára, 9/8 2006 kl. 10:54:
Hihi. Grubbeknús. Mikið ógurlega hefur verið gaman hjá ykkur. Mér finnst nú samt eiginega eins og ég hafi farið líka af því að þið eruð búin að vera svo dugleg að skrifa og ég kannast við alla þessa staði. Takktakk, þið voruð dugleg.
Huld, 10/8 2006 kl. 10:19:
Ég táradist úr hlátri thegar ég las brotid úr lettnesku leikskránni.. thetta tengist efni sýningarinnar ekki á nokkurn hátt nema fyrstu 2 mínútunum kannski.
Thad er líka svakalega skemmtilegt ad lesa textann frá Litháunum...ohhh er ekki med leikskránna... Bjössi Thor komdu med setningarnar sem vid grétum yfir, ég skora á thig!
Bjössi Thor, 10/8 2006 kl. 16:33:
Hahaha, já þar er af nógu að taka. Nokkur dæmi:
"Performance action takes place in Argentina madhouse, in which by his own wife walled- up poet lied to see declining years."
"Referral runs to second nurse."
"Through the long time between first male nurse and Andrius established friendly terms."
"Male nurse asks advise from Andrius, is he behaves good leaving work."
"First male nurse before leaving the work apologises to Andrius, later he tells this story about the box to second male nurse by desire to justify himself."
"Second male nurse decides never to be sentimental to mads."
"Visions ends as ordinary by male nurse strokes, because Andrius stars screaming"
"They with wife explains who is guilty about their unlucky love."
"To madhouse second male nurse brings demented first male nurse who is fooled by his beloved."
"Happens pitched battle which is ended by madhouse head visit."
"This is one person's and together all emigrants generation drama."
Óborganlegt !!!
7/8 2006
Memento Mori blogg (kjak) frá færeyjum - Gísli10:00 Við byrjuðum daginn á því að fara á svokallað "Theater marketplace".
Það var staðsett í Assembly Hall í Læraraskúli og þar voru mættir ýmsir frá flestum hópunum.
Theater marketplace snýst um að koma hópunum saman svo þeir geti rabbað saman og fengið nýjar hugmyndir. Okkur var skipt í hópa og við látin gera brainstorm (hugarflug?) um hvað væri hægt að gera næst hjá NEATA. Fyrsti hópurinn minn var ég og Thomas Hauger en dóttir hans stýrði theater marketplace. Þetta var gert aftur og að lokum fengu nokkrir aðilar möguleika á því að ræða hugmyndirnar sem komið höfðu fram. Að því loknu var minglað, meðlimir úr hópunum ræddu við aðra úr hópunum um hugsanlegt samstarf og þess háttar.
Þegar theater marketplace var slitið þá fór ég, Huld, Júlía og Helgi Róbert í sund.
Jögvan var svo indæll að skutla okkur og í þetta skiptið mundum við Huld eftir að panta tíma í Gosbaði.
Helgi Róbert tönnglaðist á: "Nei, það kviknar bara ekkert hjá mér ennþá" en hann hafði komið í þessa laug fyrir 22 árum síðan.
Við syntum aðeins og ég og Helgi prófuðum síðan stökkpallana; eins metra, þriggja metra og að lokum fimm metra stökkpallinn. Geðveikt fjör en það tók líka alveg heila eilífð að lenda í vatninu af fimm metra pallinum.
Gosbaðið - Færeyskan er nú ekki alveg eins og íslenskan. Gosbað er semsagt heitur pottur með loftnuddi. Við borguðum sérstaklega í það og fengum herbergi með nuddpotti út af fyrir okkur, aðeins öðruvísi en seinast þegar ég og Huld ruddumst inn á einhvern færeyjing og settumst í pottinn hjá honum, við vissum það ekki fyrr en seinna að hann var búinn að borga fyrir tímann.
Vespuævintýrið
Að loknu sundinu fórum við í Café Jinx og fengum okkur brunch með fleiri úr hópnum. Þegar inn var komið og við vorum búin að panta þá fór vespa að bögga okkur. Að lokum kom Bjössi Thor til bjargar og náði henni í glas og setti hana útfyrir. Huld fór síðan útfyrir og þegar hún kom inn aftur þá sagði hún að líklega hefði hún hleypt vespunni inn aftur. Ég sá nú samt vespuna ekki og gleymdi henni alveg. Síðan fann ég að mig kitlaði í vinstri handleggnum (ég var í stuttermabol) og klóraði mér sísvona utan á bolnum, finn ég þá ekki einhvern andskotans hnúð undir bolnum og fékk algjört sjokk og nuddaði mjög fast og kreisti hnúðinn. Dustaði ég síðan úr erminni og féll þá ekki á gólfið helv.. vespan. Á þessum tímapunkti var ég farinn að svitna og hjartað barðist ótt og títt. Sem betur fer var þetta ekki mjög gáfuð vespa og hún stakk eitthvað annað en mig, en ég hélt að það myndi líða yfir Steina og hann þurfti alveg að setja sokkana yfir buxnaskálmirnar og renna upp jakkanum svo hann fengi ekki heimsókn frá vespum líka.
Leitin að Rumpubókinni
Frá Jinx lá leiðin beint í Bókabúð Hjálmars H. Jacobsen þar sem leitað var dauðaleit að Rumpubók (sumir höva pinkulítinn rumpustump). Hún fannst því miður ekki og fengum við að vita að líklega væri hún uppseld í Færeyjum og eina bókabúðin sem eftir var, var í SMS (Færeyska Kringlan). Við höfðum því miður ekki tíma til að fara þangað heldur þurftum við að fara upp í læraraskúla fyrir opnar umræður um sýninguna okkar og Litháanna.
Huldarleiðin
Huld leiddi hópinn upp í læraraskúla og sagði að hún ætlaði að sýna okkur nýja leið upp í skóla. Leiðin liggur semsagt uppeftir í átt að pýramídakirkjunni en áður en að henni er komið þá er beygt til vinstri og farið götuna Handan Á. Það skemmtilega við þessa leið er að hún liggur framhjá túni þar sem eru nokkrar kindur í girðingu og með "varðhund" þar fyrir framan en varðhundurinn er hrútur með klippt horn, og hann var alveg sérlega gæfur.
Open Forum
Gagnrýnendur voru: Morten Hovman frá Danmörku og Vár Berghamar Jacobsen frá Færeyjum.
Byrjað var á Litháensku sýningunni og Morten sagðist hafa verið mjög imponeraður af henni. Lýsti hann hrifningu sinni á leikmynd, leik og fleira.
Jonas, leikstjóri og aðalleikari sýningarinnar sagði aðeins frá tilurð sýningarinnar en hún er um Litháenska ljóðskáldið Andrius Vistelis - Visteliauskas sem var uppi á 19 öld og endaði lífið í geðsjúkrahúsi í Argentínu eftir að hafa hrakist um hnöttinn fyrir skoðanir sínar, ástinni á móðurmálinu.
Vár lýsti hrifningu sinni á sýningunni, leikmyndinni (stál allt í kring en organískur hlutur, viðarkassi, í miðjunni) og hrósaði senunni með eiginkonunni, sagðist hafa verið imponeruð af henni, ég get nú ekki verið alveg sammála því, sýningin var góð en dúandi eiginkonan með reverb röddina var ekki alveg að gera sig fyrir mig.
Hörður ræddi aðeins um vinnustofuna hjá Litháunum sem fáir mættu á. Júlía tók einnig til máls og hrósaði sýningunni og sagði m.a. að aðalleikarinn hefði verið rólegur hvað svo sem gekk á - eins og Ghandi.
Næst var farið í gagnrýni á Memento Mori og var þó nokkru lofi hlaðið á hana.
Vár tók fyrst til máls og nefndi m.a. sterka byrjun og endirinn þegar tvö voru eftir.
Morten sagðist hafa farið heim til að líta í orðabók til að finna orð til að lýsa hrifningu sinni. Síðan fór hann nokkrum fögrum orðum um sýninguna og þá sem að henni stóðu. Því næst spurði hann hvort komið hefði upp hugmynd um að taka eitthvað út úr leikritinu.
Ágústa sagði að það hefi mikið verið skorið út í hugmynda ferlinu og sendi boltann á Hrefnu.
Hrefna sagði að henni hefði dottið í hug að skera út talið en ekki gert það.
Jögvan, fararstjórinn okkar, sagði að hann væri hamingjusamastur þarna inni, af því að hann hefði fengið tækifæri til að sjá sýninguna þrisvar.
Josefina Olsson, sænska leikkonan sagðist elska íslenskuna, hún væri göldrum líkust, það hefði verið málið sem talað var í Hringadrottinssögu. Hún sagði þó að það hefði verið erfitt þegar loka textasenurnar byrjuðu þar sem það hefði verið augnablikið þegar allt loft í leikhúsinu kláraðist og hitinn varð óbærilegur (það var reyndar í byrjun sýningar í mínu tilviki). Hún sagði að þetta hefði verið besta sýning sem hún hefði séð í mörg ár.
Danuti sagðist hafa komið á Leiklistarhátíð BÍL í fyrra og allar sýningarnar þar hefðu verið frábærar - Geta allir leikið, sungið og dansað á Íslandi?
Vár endaði open forum á því að summa upp allar sýningarnar sem búið var að sýna.
15:45 tókum við rútu upp í Norræna hús. Bjössi E. sagði okkur frá því að grúppíurnar þrjár hefðu látið breyta flugmiðunum til að geta verið með okkur á lokakvöldinu. Það hefði einungis kostað 16 þúsund krónur hver.
16:00 - 17:00 Við horfðum á Lettnesku sýninguna Karols (Carol)
Tekið úr leikskrá:
It is the room of a doctor - an oculist. A really nice and sunny morning - promising a wonderful day. The first patients arrive already before the working hours have started. They are a grandfather and granddaughter. Grandfather has lost the acuteness of vision during reconnaissance.
Therefore he needs glasses to recognize Carol, and afterwards to shoot on him. But the grandfather cannot read and that rises the problem to test his vision
Fortunately grandfather can use the doctor's glasses and the "hunting" of Carol is starting .......
Að lesa þessa lýsingu þá hélt ég að þetta væri stúlkan Carol sem fólkið væri að leita að en það var semsagt enska orðið carol - sálmur.
Annað við sýninguna var álíka óskiljanlegt, ég ætla ekki að fara út í smáatriði en mér líkaði ekkert rosalega mikið við þessa sýningu nema kannski við risaköngulóna og "hrátt egg á saurbeði" (Sigurður H. Pálsson).
Eftir Lettnesku sýninguna fórum við beint upp í sjónleikarahús, sem er við endann á Sjúrðargötu, við þurftum að bíða aðeins fyrir utan og fórum við því í Hacky-Sack og leyfðum styttunni af Hans Andreas Djurhuus að spila smá með, hann var svolítið stífur fyrst.
Síðan vorum við kölluð inn og við tók frábær sýning hjá Havnari sjónleikarafélagi - Hörpuríma.
Hópurinn var leiddur í gegnum nokkur rými þar sem leiknar voru senur úr leikritinu. Persónur í leikritinu eru annaðhvort talandi eða hljóðfæri (Uml. helvitin av persónunum í leikinum eru ljóðföri, t.v.s. sjónleikarar, ið nýta ljóðföri at samskita við - ella kannska er tað ljóðförini sum nýta sjónleikararnir at ilustrera við...)
Það væri mjög spennandi að fá þessa sýningu hér til Íslands, þetta væri ein besta landkynning fyrir Færeyjar sem þeir gætu fengið.
Leitin að sveitta hamborgaranum
Eftir færeysku sýninguna vorum við mjög glöð en ákaflega svöng þannig að nokkur okkar fóru niður í bæ til að finna eitthvað í gogginn af því að það var örugglega þrír tímar í matinn í lokakvöldinu.
Þessi einfaldi labbitúr sem hefði átt að taka innan við hálftíma breyttist í píslargöngu þar sem mig var farið að svima af hungri. Allar tillögur að matstað voru skotnar í kaf og haldið var áfram leitinni að hinum fullkomlega sveitta hamborgara. Sumir staðir voru lokaðir, aðrir voru með langa biðröð og restin var ekki með hamborgara á matseðlinum. Við enduðum á því að kaupa örbylgjuhamborgara í fyrstu sjoppunni sem við löbbuðum framhjá í hamborgarahelförinni. Mikið rosalega var það góður hamborgari.
Lokakvöldið
Við löbbuðum Huldarleiðina upp að læraraskúla og stoppuðum við hjá varðhrútnum til að klappa honum. Addi reyndi að gefa honum gras að borða en gerði þau klaufalegu rookie mistök að reyta gras rétt hjá hrútnum. Ég kom síðan eins og Dagfinnur dýralæknir með gras sem hrúturinn hafði ekki náð í og át hann úr lófa mér, fuglarnir sungu og sólin braust fram úr skýjunum..."The hills are alive, with the sound of music"....
Allavega, við fórum upp í Föroyja fólkaháskúli og beint í sturtu (ekki saman) og síðan skellti maður sér í suitarann og inn í setustofuna okkar Helga (löng saga), sötruðum einn, tvo bjóra og síðan upp í matsal fyrir lokakvöldið.
Okkur tókst að nappa lengsta borðinu þ.a. við gátum setið öll saman.
Færeyingarnir báru á borð dýrindis krásar, fínn matur eins og alla hina dagana.
Undir borðum (ekki undir borði) voru haldnar þakkarræður og ég og Siggi fórum upp sem formenn okkar leikfélaga, ásamt Vilborgu og Guðrúni Höllu. Vilborg kynnti framkvæmdastjórana og formennina ásamt mér (Very Important Person), Guðrún Halla var fljót að leiðrétta Vilborgu og segja henni að ég væri nú orðinn formaður LK og ég hélt að Vilborg myndi sökkva niður í gólfið.
Vilborg og Halla héldu síðan smá þakkarræðu og gáfu Hilmari, formanni Færeysku leikfélaganna, gjafakort (gávukort).
Siggi og ég héldum síðan smá þakkarræðu (ég tafsaði út í eitt) og gáfum Hilmari íslenskt glerlistaverk, platta með mynd af Heklu.
Allar þjóðirnar báðu sér hljóðs, ekki voru allar með þakkarræður, m.a. spiluðu Færeyingarnir smá lúðrakonsert og Eistarnir sungu.
Síðan fór íslenski hópurinn út og söng fyrir Jögvan Edda, fararstjórann okkar lagið "Sofðu unga ástin mín" (sumir voru efins um að það væri við hæfi). Síðan var grubbeknús og við gáfum Edda brennvínsstaup og brennivínssnapsflösku.
Ég, Siggi og Júlía eyddum síðan lunganu úr kvöldinu við að gefa ýmsum gjafir og skiptast á tengiupplýsingum.
Kvöldið var mjög skemmtilegt, mikið var dansað, sungið og rabbað. Sumir fóru lítið að sofa, aðrir eiginlega ekkert. 7/8 2006